กำแพงที่สง่างมของกรุงเยรูซาเล็มเป็นผลงานสร้างของหลายยุคหลายสมัย รูปทรงปัจจุบันนี้เป็นผลงานการสร้างโดยชาวเติร์กราวศตวรรษที่ 16 ภายใต้การปกครองของสุลต่างสุไลมานมหาราช ในปี ค.ศ.1542 รอบๆ กำแพงที่มีความยาวกว่า 4 กิโลเมตร ความสูงดดยเฉลี่ย 40 ฟุต มีหอ 34 หอ มี 8 ประตู ได้แก่
ทิศเหนือ มี 3 ประตู คือ
ประตูใหม่ (New Gate) เป็นประตูสุดท้ายที่สร้างขึ้นในปี ค.ศ.1889
ประตูดามัสกัส (Damascus Gate) เป็นประตูที่สง่างามที่สุดเปิดสู่บริเวณจัตุรัสโรมัน
ประตูเฮโรด (Herod’s gate) ติดกับย่านชาวอาหรับ
ทิศตะวันออก มี 2 ประตู คือ
ประตูสเตเฟน (St. Stephen’s Gate) สุลต่านสุไลมานสั่งสร้างประตูนี้ ในปี ค.ศ.1530
ประตูทอง (Golden Gate) หรือเรียกว่า ประตูแห่งความเมตตา (Gate of Mercy) สร้างขึ้นในสมัยแรกๆ และพวกเติร์กได้ปิดประตูนี้ในศตวรรษ ที่ 7
ทิศใต้ มี 2 ประตู คือ
ประตูดัง (Dung Gate) ขยายให้กว้างขึ้นในศตวรรษนี้ เพื่อเป็นทางเข้าออกสู่ประตูทิศตะวันตก
ประตูศิโยน (Zion Gate) มีรูกระสุนที่เกิดจากการต่อสู้ในสงครามปี ค.ศ.1948
ทิศตะวันตก คือ
ประตูยัฟฟา (Jaffa Gate) เป็นประตูหลักที่เข้าสู่เมืองเก่าจากเยรูซาเล็มตะวันตก
กำแพงตะวันตก (Western Wall) หรือเรียกว่า กำแพงร้องไห้ (Wailing Wall)
เป็นสักการสถานศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของชาวยิว พวกเขาถือว่าเป็นพระธาตุของพระวิหารหลังสุดท้าย กำแพงตะวันตกนี้เป็นส่วนหนึ่งของกำแพงที่กษัตริย์เฮโรดได้สร้างรอบๆ พระวิหารหลังที่สอง ในปีที่ 20 ก่อนคริสตกาล